Dzień Nauczyciela w naszej szkole miał w tym roku
wyjątkowy charakter - zainaugurowany
został projekt Ku przyszłości! Nauczyciele i
absolwenci Zespołu Szkół z Oddziałami Sportowymi nr 1 w Poznaniu wzorem
osobowym dla młodego człowieka, a szczególnym momentem
było odsłonięcie pamiątkowej tablicy poświęconej ś.p Grzegorzowi Plurze –
zmarłemu w marcu tego roku znakomitemu nauczycielowi, wychowawcy, trenerowi,
który na zawsze pozostanie w naszych sercach. Z tego powodu cała akademia utrzymana była w poważnym i doniosłym nastroju.
DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ - SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI
,,MÓJ NAUCZYCIEL - MÓJ MISTRZ"
,,Wszystko, co wielkie, jest wielkie przez
serce”
[Cyprian
Kamil Norwid]
NAUCZYCIEL
Mam niezwykłą
przyjemność, jako przedstawiciel grona pedagogicznego tej szkoły, powitać
Państwa na dzisiejszej uroczystości z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Serdecznie
witamy dyrekcję, nauczycieli, pracowników obsługi oraz zgromdzonych uczniów. W sposób szczególny
witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość zaproszonych gości.
W szczególny sposób dziękujemy –
przybyłym na dzisiejszą uroczystość – nauczycielom, którzy w naszej szkole
spędzili wiele lat swojego życia. Niech ten symboliczny kwiatek będzie wyrazem
naszej wdzięczności za wiele lat pracy oraz pamięci i sympatii.
Piosenka w tle
Spotkanie w
jakim uczestniczymy jest szczególne. Jego przebieg i kształt powstały z
inicjatywy młodzieży, z ich przekonania o tym, że trzeba rozmawiać o
autorytecie i doceniać autorytety, z
którymi się w życiu spotykamy. W imieniu młodzieży zapraszam Państwa na specjalnie
przygotowany na tę okazję montaż słowno - muzyczny.
NARRATOR II
Z okazji
dzisiejszego święta dziękujemy Wam drodzy nauczyciele za poświęcenie, czas i
cierpliwość, za cały ogrom przekazywanej wiedzy, pomocne dłonie i za gorące serca.
Pięknie napisał Kamil Cyprian Norwid: Wszystko, co wielkie, jest wielkie przez
serce. Swoją wdzięczność za trud
włożony w nasze wychowanie, za dar nauki i cierpliwe, wspaniałe przewodnictwo
na trudnej drodze zdobywania wiedzy, pragniemy wyrazić poprzez program
artystyczny, w którym zaprezentujemy Państwu wspomnienia uczniów, nauczycieli i
absolwentów naszej szkoły pt.„Mój nauczyciel – mój mistrz” do wysłuchania którego
serdecznie zapraszamy.
NARRATOR I
,,Uczenie jest
niekończącą się podróżą. Uczyć to znaczy mieć wpływ na życie wielu i pomagać w
wyciąganiu wniosków z życiowych lekcji. Ale uczyć DOBRZE znaczy umieć wnieść
odmianę do życia wszystkich, z którymi się człowiek styka. Uczyć to znaczy być
rodzicem, opiekunem, przyjacielem, spowiednikiem, wsparciem, przewodnikiem,
mistrzem.. Uczyć to znaczy być czułym, kochającym, silnym, szczodrym dla tych,
którzy na tobie polegają; zachęcać i chwalić. Ale uczyć DOBRZE to znaczy
wierzyć w to, czego się uczy i w tych, których się uczy. Nauczyciel przez lata
dochodzi do opanowania wszystkich tych umiejętności. Ale ci, którzy uczą
DOBRZE, widzą, że w podróży przez życie jest więcej rzeczy do poznania i nigdy
nie wahają się, by je poznać" .
Wszystkim
zebranym dedykujemy utwór muzyczny – PIOSENKA „14 października”
NARRATOR II
Dobry
wychowawca, który nie wtłacza a wyzwala, nie ciągnie a wznosi, nie ugniata a
kształtuje, nie dyktuje a uczy, nie żąda a zapytuje – przeżyje wraz z dziećmi
wiele natchnionych chwil. Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale
żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał, nie żeby go
wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało,
WIERSZ „A KIEDY MINIE CZAS…”
A kiedy minie czas
A kiedy minie czas i miną
lata,
I nie wiem, ile lat upłynie nawet...
Gdy przyjdzie rozwiązywać trudną sprawę -
Wrócą do nas słowa spośród ławek.
A jeśli sami staniemy w środku klasy,
I kiedy pierwszy zrobimy ręką znak,
Przypomnimy sobie tamte szkolne czasy
I to, że właśnie tę literę trzeba pisać tak.
A kiedy staniemy u rozstajnych dróg
I ciężko nam będzie w niejednej chwili,
Zrozumiemy, że spłacić trzeba wielki dług,
I wytrwamy - jak ci, co kiedyś nas uczyli...
NARRATOR I
Nauczyciel to
przyjaciel, który od najmłodszych lat prowadzi nas za rękę w dorosły świat.
Posłuchajmy co napisali uczniowie o swoich pedagogach:
TRZY OSOBY NA PRZEMIAN
1.(...)
Rozstanie było bardzo trudne.
Wszyscy
przytulaliśmy się do pani jak do
ukochanej mamy. Z oczu pani i naszych polały się łzy (....)
2.Nasza Pani to
taka moja mama, tylko szkolna. Lubię z nią rozmawiać, bo ona zawsze mnie
wysłucha, nigdy nie krzyczy, nie śmieje się ze mnie (...).
3. Moja
nauczycielka to osoba kochająca dzieci i
młodzież,prawdomówna, radosna, uśmiechnięta (...).
NARRATOR II
Nauczyciel
widziany oczami dziecka jest w rozmaity sposób. Przekonamy się o tym, czytając
fragmenty kolejnych prac:
TRZY OSOBY NA PRZEMIAN
1. (...) Pani jest średniego wzrostu, ma kasztanowe włosy,
często spięte w kitkę. Na podłużnej twarzy znajdują się jej brązowe,
przenikliwe oczy. Często nosi spódnice i sukienki.
Nieodłącznym
rekwizytem jest torba z zeszytami i książkami.(...).
2. (...) Nasza
pani jest brunetką. Jej oczy są koloru brązowego, nie nosi okularów. Na jej
twarzy nie ma zmarszczek, pryszczy ani krost (...).
NARRATOR I
Zawód
nauczyciela wymaga wielkiej odpowiedzialności i życiowej mądrości. Trudno być
Wielkim Nauczycielem na co dzień. Taki nauczyciel jest pokorny, cierpliwy, uczy
się od swoich uczniów i ma duże oczekiwania względem swoich wychowanków.
WIERSZ „PAN OD PRZYRODY”
Nie mogę
przypomnieć sobie
jego twarzy
stawał wysoko
nade mną
na długich
rozstawionych nogach
widziałem
złoty łańcuszek
popielaty surdut
i chudą szyję
do której
przyszpilony był
nieżywy krawat
on pierwszy
pokazał nam
nogę zdechłej
żaby
która dotykana
igłą
gwałtownie się
kurczy
on nas
wprowadził przez złoty binokular
w intymne życie
naszego
pradziadka
pantofelka
on przyniósł
ciemne ziarno
i powiedział:
sporysz
z jego namowy
w dziesiątym
roku życia zostałem ojcem
gdy po napiętym
oczekiwaniu
z kasztana
zanurzonego w wodzie
ukazał się żółty
kiełek
i wszystko
rozśpiewało się
wokoło
kiedy na leśnej
ścieżce
spotykam żuka
który gramoli się
na kopiec piasku
podchodzę
szastam nogami
i mówię:
- dzień dobry
panie profesorze
pozwoli pan że
mu pomogę -
przenoszę go
delikatnie
i długo za nim
patrzę
aż ginie
w ciemnym pokoju
profesorskim na końcu
korytarza liści
NARRATOR II
Nauczyciel
mozolnie pomaga w zdobywaniu wiedzy. Dzięki niemu nieobce są nam tajemnice tego
świata. Matematyczne labirynty są do rozwiązania, a wzory chemiczne czytelne.
Nauczyciele wzbogacają nasz język, dbając o prawidłową i piękną polszczyznę.
Zaznajamiają nas z pięknem naszej okolicy i naszego kraju. Dzięki nim poznajemy
podwaliny naszej historii i kultury.
TRZY OSOBY NA PRZEMIAN
1. (…) Jego
lekcje … to dopiero była przygoda, nie była to taka zwykła lekcja, ale lekcja
która rozbudzała nasze wyobraźnie (…). Podziwiam go za jego rozległą wiedzę,
słuchanie go sprawiało mi przyjemność. Wiem, że będzie trudno znaleźć takiego
samego.
2. (…). To jej
zasługa, że umiemy odróżniać dobro od zła. Potrafimy poprawnie posługiwać się
językiem ojczystym. Teraz rozumiem, że gdy ma się wymagających nauczycieli
można się
więcej nauczyć
(...).
NARRATOR I
Wielu naszych
dorosłych koleżanek i kolegów dopiero po czasie docenia trud nauczycieli
włożony przed laty w ich wychowanie. My powinniśmy już teraz doceniać wartość
pracy wszystkich nauczycieli i starać się jak najwięcej skorzystać z tego, co
nam przekazują.. Nauczyciele, ze swoimi słowami mądrości, budzą tego ducha w
nas wszystkich i prowadzą nas po ścieżkach życia .
TRZY OSOBY NA PRZEMIAN
1. (…) Nauczyła
mnie też, że nie można się załamywać, że trzeba walczyć do końca, że nie każdy
problem jest tak straszny jak nam się wydaje na początku. Z czasem patrzymy na
wszystko inaczej, problemy bledną i stają się mało ważne (…).
2.Nie co dzień
spotyka się tak fascynujących nauczycieli, jak swoich rodziców
(…).
3. (…) To dzięki
pani umiem się odnaleźć (...).
1. (…) Widać
było, że jej na mnie zależy. …
2.Pomogła mi
otworzyć się. Dzięki Niej zrozumiałam również bardzo ważną rzecz.
Nawet jeśli
wszyscy wkoło patrzą na ciebie z góry, zawsze znajdzie się osoba, która zobaczy
w tobie coś wyjątkowego (…).
3. (…) Myślę, że
każdy ma swojego nauczyciela takiego którego szanuje i który na zawsze
pozostanie głęboko w zakamarkach jego pamięci… dla uczniów tej samej klasy mogą
to być zupełnie różni nauczyciele (...).
NARRATOR II
Mądrzy
nauczyciele potrafią przekonać swoich uczniów, że nauka nie jest narzuconym
ciężarem, ani ograniczeniem swobody, lecz fascynującą przygodą i kluczem do
wartości większej, niż dotąd doświadczyli. Na koniec przytoczymy fragmenty prac
samych nauczycieli:
TRZY OSOBY NA PRZEMIAN -NAJLEPIEJ NAUCZYCIELE
1. (...)
Wszystkie doświadczenia zebrane w całość pozwalają mi na koniec każdego roku
szkolnego z dumą powtarzać: nie ma piękniejszego zawodu od nauczyciela (...).
(...) i nigdy nie podpiszę się pod tymi wiecznie narzekającymi dorosłymi:
„dzisiaj dzieci to…”, „dzisiaj młodzież to. (...). Doświadczam i widzę, że
często porażkę da się przekuć w sukces. A
uśmiech dziecka
to najpiękniejsza nagroda w zawodzie nauczyciela. Pozwolę sobie na skromne
zestawienie niektórych moich nauczycielskich konkluzji. Otóż, sukces – to
zaufanie dziecka, nagroda – jego uśmiech, porażka – smutek i łzy.
2. (...). W moim
miejscu pracy – szkole – przeżywam tyle
pięknych i radosnych chwil (...) Szkoła, a w niej dzieci to najcudowniejszy
akumulator radości (...).
3. (...). Wybór
tego zawodu to nie przypadek, to decyzja świadoma, podbudowana wyidealizowanym
może pragnieniem przekazywania uczniom wartości, które sama zyskałam kiedyś
jako uczennica (...).
WIERSZ „O KAPITANIE MÓJ KAPITANIE”
O Kapitanie! Mój Kapitanie!
(z Whitmana)
O Kapitanie! Mój Kapitanie! Nasza straszliwa podróż już skończona,
Statek przetrwał wszystkie zniszczenia. Znaleźliśmy swoją nagrodę.
Port jest blisko, słyszę brzmienie dzwonów, wszyscy się radują,
A ich oczy podążają za statkiem; okrętem srogim ale odważnym.
Ale serce, serce, serce!
O krople krwi!
Na pokładzie Kapitan leży
Opadły, zimny i umarły.
O Kapitanie! Mój Kapitanie! Podnieś się i słuchaj dzwonów.
Podnieś się - dla ciebie sztandar rzucony - dla ciebie trąbka gra,
Dla ciebie bukiety i związany wieniec - dla ciebie tłumy na brzegach.
Kołysze się masa, ich twarze pełne entuzjazmu czekają na ciebie.
Tutaj Kapitanie! Drogi ojcze!
Ta ręka pod twoją głową-
To jest jakiś sen, że na pokładzie
Ty leżysz zimny i umarły.
(z Whitmana)
O Kapitanie! Mój Kapitanie! Nasza straszliwa podróż już skończona,
Statek przetrwał wszystkie zniszczenia. Znaleźliśmy swoją nagrodę.
Port jest blisko, słyszę brzmienie dzwonów, wszyscy się radują,
A ich oczy podążają za statkiem; okrętem srogim ale odważnym.
Ale serce, serce, serce!
O krople krwi!
Na pokładzie Kapitan leży
Opadły, zimny i umarły.
O Kapitanie! Mój Kapitanie! Podnieś się i słuchaj dzwonów.
Podnieś się - dla ciebie sztandar rzucony - dla ciebie trąbka gra,
Dla ciebie bukiety i związany wieniec - dla ciebie tłumy na brzegach.
Kołysze się masa, ich twarze pełne entuzjazmu czekają na ciebie.
Tutaj Kapitanie! Drogi ojcze!
Ta ręka pod twoją głową-
To jest jakiś sen, że na pokładzie
Ty leżysz zimny i umarły.
NARRATOR I
Właśnie takich
wspaniałych nauczycieli spotkali na swojej edukacyjnej drodze nasi nauczyciele,
a na co dzień spotykają NASI uczniowie.. Często wymagających, oddanych
młodzieży, zaangażowanych w to, co robią. Nauczyciele ci przyczynili się do
tego, że nauka
stała się dla
nich nie tylko ciężką pracą, lecz także przyjemnością. Dzięki nim odkryli swoją
wartość, pozbyli się strachu przed tym, czego nie rozumieli i przekonali się,
że warto podejmować trudne i rozmaite wyzwania. Dziękujemy Wam drodzy pedagodzy
za bezinteresowną pomoc, ludzką życzliwość. Za okazywanie dobrej woli i
wielkiego serca. Dla nauczyciela dobro dziecka jest wartością nadrzędną.
Głęboko wierzymy, że okazywana przez Was siła serca i przyjazna dłoń będzie
wspierać uczniów w dalszej pracy.
PIOSENKA „Szkoła”
NARRATOR II
Drodzy
Nauczyciele życzymy Wam radości zasiewu, wytrwałości oczekiwania i
najpiękniejszych zbiorów tam, gdzie codziennie zostawicie swoje serce, swój
umysł i swoje siły. Życzymy niepokoju, który nie pozwala trwać bezczynnie, szerokiego spojrzenia, które
pomaga dostrzegać prawdy ukryte, takiej radości, przy której smutek zamiera, a
pragnień tak czystych, że od nich niebo błękitnieje. Życzymy jasnych dni i ładu
w duszy, prostej ścieżki w gąszczu
codzienności. Dziękujemy za uwagę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz