Strony

sobota, 5 grudnia 2015

W poszukiwaniu odpowiedniej metody


„KIEDY WĘDKARZ IDZIE NA RYBY, TO BIERZE PRZYNĘTĘ,
KTÓRA SMAKUJE RYBIE  – A NIE WĘDKARZOWI”
 Aleksander Kamiński

Ileż to razy stawałyśmy przed problemem, jaką metodę pracy wybrać do danej lekcji, a przede wszystkim do konkretnego zespołu klasowego. Każdy z nas już chyba wie, że wykład, czy „przeciągnięta” heureza to już przeszłość. Dla uczniów mało atrakcyjna stała się nawet lekcja z prezentacją w Power Point. Co więc robić! Nie bać się szukać!

Nauczyciel we  współczesnej szkole stwarza warunki, aby uczeń potrafił uczyć się, myśleć, poszukiwać, doskonalić, komunikować się, działać i współpracować w zespole. Występuję w  wielu rolach:

•osoby organizującej proces uczenia się, badającej potrzeby, oczekiwania i możliwości uczniów,
•osoby integrującej wewnętrzne potrzeby uczniów z wymaganiami programu,
•osoby kreującej warunki uczenia się, poszukiwania, odkrywania, myślenia, komunikowania, działania i współpracy w grupie,
•osoby uczestniczącej w wymianie emocjonalnej, która zachodzi między uczniami, grupą, zespołem klasowym,
•opiekuna przy pomocy którego uczniowie mogą uczyć się aktywnie i samodzielnie.

Doświadczeń i sytuacji edukacyjnych dostarcza stosowanie metod aktywizujących, które są proste, nie wymagają dużych nakładów finansowych, są możliwe do zastosowania w każdej grupie wiekowej.

Najważniejsze, żeby  próbować – nie ma doskonałej metody dla wszystkich!

A wybierać mamy z czego: dyskusja  (dydaktyczna, plenarna, panelowa, nieformalna, punktowana, sokratejska) „burza mózgów”, „śnieżna kula”, różnego rodzaju debaty, drama, mapy mentalne, drzewko decyzyjne, metoda przypadku, ranking diamentowy, „bezludna wyspa”, czytanie według 5 kroków, „akwarium”, gry dydaktyczne, haki pamięciowe, fabuła z kubka, graffiti, gwiazda pytań, kosz i walizka, metaplan, metoda projektu, metoda tekstu przewodniego, metoda JIGSAW, linia czasu, metoda trójkąta, obcy – przybysz, pajęczyna lub kłębek, planowanie przyszłości, poker kryterialny, portfolio, rybi szkielet, studium przypadku, metoda sześciu kapeluszy, technika niedokończonych zdań, technika SWOT, 635, 6*6*6… Wymieniać, by można jeszcze długo.

Postanowiłyśmy, że co jakiś czas będziemy opisywać na blogu jedną metodę. Czekamy na Państwa sugestie i propozycje!

Pamiętajmy! 
Dzięki różnorodnym, zwłaszcza aktywizującym metodom:
•uczeń zapamiętuje o wiele więcej, systematyzuje, utrwala wiedzę
•uczy się planowania , organizowania, oceniania własnej nauki
•rozwija twórcze myślenie
•rozwija logiczne myślenie
•rozwija wyobraźnię
•rozwija sprawność umysłową oraz osobiste zainteresowania
•doskonali umiejętność komunikowania się werbalnego i niewerbalnego
•uczy się wyrażania własnych poglądów, opinii, skutecznego porozumiewania się w różnych sytuacjach, prezentowania własnego punktu widzenia, uczy się uwzględniać poglądy innych
•doskonali poprawne posługiwanie się językiem ojczystym
•uczy się poszukiwać , porządkować , i wykorzystywać informację z różnych źródeł
•uczy się niestereotypowego podejścia do problemu, rozwiązywania problemów w sposób twórczy
•wykorzystuje własne pomysły, dzieli się nimi ,wykorzystuje wiedzę w praktyce
•uczy się pełnienia ról
•uczy się efektywnie współpracować w grupie
•uczy się przestrzegania zasad
•widzi efekty swojej pracy
•odczuwa zadowolenie z wykonanego zadania, osiąga sukces

Stosowanie metod aktywizujących stwarza warunki do wszechstronnego rozwoju ucznia. Daje szanse wykształcenia człowieka kreatywnego, otwartego na nowości i zmiany, umiejącego działać w grupie.

Działajmy! Poszukujmy! Nie bójmy się!

Kasia i Małgosia


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz