W poszukiwaniu odpowiedniej metody

„KIEDY WĘDKARZ IDZIE NA RYBY, TO BIERZE PRZYNĘTĘ,

KTÓRA SMAKUJE RYBIE  – A NIE WĘDKARZOWI”

 Aleksander Kamiński

Ileż to razy stawałyśmy przed problemem, jaką metodę pracy wybrać do danej lekcji, a przede wszystkim do konkretnego zespołu klasowego. Każdy z nas już chyba wie, że wykład, czy „przeciągnięta” heureza to już przeszłość. Dla uczniów mało atrakcyjna stała się nawet lekcja z prezentacją w Power Point. Co więc robić! Nie bać się szukać!

Nauczyciel we  współczesnej szkole stwarza warunki, aby uczeń potrafił uczyć się, myśleć, poszukiwać, doskonalić, komunikować się, działać i współpracować w zespole. Występuję w  wielu rolach:

•osoby organizującej proces uczenia się, badającej potrzeby, oczekiwania i możliwości uczniów,

•osoby integrującej wewnętrzne potrzeby uczniów z wymaganiami programu,

•osoby kreującej warunki uczenia się, poszukiwania, odkrywania, myślenia, komunikowania, działania i współpracy w grupie,

•osoby uczestniczącej w wymianie emocjonalnej, która zachodzi między uczniami, grupą, zespołem klasowym,

•opiekuna przy pomocy którego uczniowie mogą uczyć się aktywnie i samodzielnie.

Doświadczeń i sytuacji edukacyjnych dostarcza stosowanie metod aktywizujących, które są proste, nie wymagają dużych nakładów finansowych, są możliwe do zastosowania w każdej grupie wiekowej.

Najważniejsze, żeby  próbować – nie ma doskonałej metody dla wszystkich!

A wybierać mamy z czego: dyskusja  (dydaktyczna, plenarna, panelowa, nieformalna, punktowana, sokratejska) „burza mózgów”, „śnieżna kula”, różnego rodzaju debaty, drama, mapy mentalne, drzewko decyzyjne, metoda przypadku, ranking diamentowy, „bezludna wyspa”, czytanie według 5 kroków, „akwarium”, gry dydaktyczne, haki pamięciowe, fabuła z kubka, graffiti, gwiazda pytań, kosz i walizka, metaplan, metoda projektu, metoda tekstu przewodniego, metoda JIGSAW, linia czasu, metoda trójkąta, obcy – przybysz, pajęczyna lub kłębek, planowanie przyszłości, poker kryterialny, portfolio, rybi szkielet, studium przypadku, metoda sześciu kapeluszy, technika niedokończonych zdań, technika SWOT, 635, 6*6*6… Wymieniać, by można jeszcze długo.

Postanowiłyśmy, że co jakiś czas będziemy opisywać na blogu jedną metodę. Czekamy na Państwa sugestie i propozycje!

Pamiętajmy! 

Dzięki różnorodnym, zwłaszcza aktywizującym metodom:

•uczeń zapamiętuje o wiele więcej, systematyzuje, utrwala wiedzę

•uczy się planowania , organizowania, oceniania własnej nauki

•rozwija twórcze myślenie

•rozwija logiczne myślenie

•rozwija wyobraźnię

•rozwija sprawność umysłową oraz osobiste zainteresowania

•doskonali umiejętność komunikowania się werbalnego i niewerbalnego

•uczy się wyrażania własnych poglądów, opinii, skutecznego porozumiewania się w różnych sytuacjach, prezentowania własnego punktu widzenia, uczy się uwzględniać poglądy innych

•doskonali poprawne posługiwanie się językiem ojczystym

•uczy się poszukiwać , porządkować , i wykorzystywać informację z różnych źródeł

•uczy się niestereotypowego podejścia do problemu, rozwiązywania problemów w sposób twórczy

•wykorzystuje własne pomysły, dzieli się nimi ,wykorzystuje wiedzę w praktyce

•uczy się pełnienia ról

•uczy się efektywnie współpracować w grupie

•uczy się przestrzegania zasad

•widzi efekty swojej pracy

•odczuwa zadowolenie z wykonanego zadania, osiąga sukces

Stosowanie metod aktywizujących stwarza warunki do wszechstronnego rozwoju ucznia. Daje szanse wykształcenia człowieka kreatywnego, otwartego na nowości i zmiany, umiejącego działać w grupie.

Działajmy! Poszukujmy! Nie bójmy się!

Kasia i Małgosia