Pośród
wielu trudności jakie wymieniają młodzi nauczyciele i studenci na początku swej
pedagogicznej drogi jest utrzymanie
dyscypliny w klasie oraz reakcja na niewłaściwe zachowanie uczniów.
Za
profesorem J. Pyżalskim („Nauczyciele – uczniowie. Dwa spojrzenia na
dyscyplinę w klasie”, Impuls, Kraków 2007) powtarzam im zawsze zasadę czterech kół zębatych. Na skuteczność
nauczyciela w trudnych sytuacjach z
dyscypliną grupy i pojedynczego ucznia mają wpływ 4 aspekty:
·
osoba samego nauczyciela ( jego
charyzma, energia )
·
technika, narzędzie wychowawcze dobrane
do danej sytuacji
·
osoba ucznia
·
kontekst społeczny i sytuacyjny
Te
cztery koła zębate, jak pisze Pyżalski „zazębiają się i są od siebie zależne”(s.80). By osiągnąć wychowawczy sukces wszystkie te elementy muszą być do siebie
dopasowane. Pierwszym, wyjściowym elementem jest nauczyciel, ze swoimi
doświadczeniami i przyzwyczajeniami. Liczy się jego postawa, etyka zawodowa i
cechy osobowości. Na drugim miejscu są
narzędzia, strategie i techniki radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Muszą być
dobrze dobrane i dobrze stosowane, by były skuteczne. Ważna jest także osoba
ucznia i jego edukacyjna droga. Konieczne jest indywidualne podejście. Wszystko
to jednak za mało, nauczyciel musi mieć świadomość sytuacji, otoczenia,
uwarunkowań społecznych. Nie działa w próżni, musi nie tylko dobrać właściwą
metodę do danego ucznia, nie tylko znaleźć w sobie właściwą siłę, ale także
dokonać obserwacji konkretnej sytuacji.
Nie
ma jednej magicznej metody, by skutecznie oddziaływać na uczniów. Jak pisze
Pyżalski „Właściwa osoba stosuje odpowiednią strategię w stosunku do właściwej
osoby w odpowiedniej sytuacji” (s.84).
Wyobraźmy sobie, że jeden z elementów zawodzi. Kiedy my nauczyciele
dobierzemy dobrą technikę, poznamy ucznia, dobrze ocenimy sytuację, ale nie
mamy wewnętrznej siły, nie osiągniemy sukcesu. Kiedy czujemy się przekonujący, ale nie dostosujemy
techniki do ucznia i sytuacji, staniemy się prędzej śmieszni niż skuteczni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz