Lapbook
w wolnym tłumaczeniu to książka na kolanach. Tworzenie lapbooków to jedna z
tych metod pracy z uczniami, która łączy wiele kompetencji i w bardzo
intensywny sposób pobudza mózg do nauki.
Neurodydaktycy
powinni zachwycić się tą metodą. Dziecko tworzy od początku do końca swój album
poświęcony jakiejś tematyce, dziedzinie. Podsumowuje dział, przygotowuje się do
powtórki czy sprawdzianu. Chodzi o to, by zebrać informacje w postaci notatek,
rysunków, tabel, dokonać selekcji i sporządzić niepowtarzalny, autorski album,
książkę z tymi materiałami. Na okładkach złączonych teczek pojawiają się
materiały, ciekawostki, zagadki, rebusy, krzyżówki, których celem jest w
uporządkowany sposób zespolić wszystkie informacje. Każdy lapbook jest jedyny w
swoim rodzaju. Zrobienie, zaprojektowanie każdego wymaga kreatywności, ale
także ćwiczy pamięć. Mózg dostaje jasny komunikat: to ja jestem autorem, ja
dobrałem materiały, ja jestem odpowiedzialny za całość – więc zapamiętuję,
przetwarzam, zostawiam w zasobach pamięci.
Lapbook
jest wizualizacją wiedzy książkowej, w każdej chwili może być wykorzystany i
uzupełniany. Moje
pomysły na polonistyczne lapbooki to te o tematyce teatralnej, filmowej,
dotyczące lektury bądź autora Tak
tworzy się pierwsza książka młodego człowieka, a autorzy są dumni ze swego
dzieła.
Już
wkrótce zdjęcia lapbooków zrobionych przez moją klasę na lekcji polskiego.
Małgosia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz