Edward Stachura
„Prefacja”
Zaprawdę godnym i
sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym
jest
Śmiać się głośno
Płakać cicho
Deszcz ustaje sady
kwitną
Zaprawdę godnym i
sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym
jest
Iść i padać
Z padłych wstawać
Przeszła wojna
Wstaje trawa
I tego trzymać się
trzeba
Zaprawdę godnym i
sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym
jest
Śledzić gwiazdy
Grać na skrzypcach
Astronomia
I muzyka
I tego trzymać się
trzeba
Zaprawdę godnym i
sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym
jest
Być uważnym
Pełnym pasji
Dobra wasza
Gwiżdżą ptaki
I tego trzymać się
trzeba
Zaprawdę godnym i
sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym
jest
Żeby człowiek
W życiu onym
Sprawiedliwym
Był i godnym
Żeby człowiek
Był człowiekiem
Lecą liście
Szumi w lesie
Wiatr z obłoków
Warkocz plecie
I tego trzymać się
trzeba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz