Obejrzałam relację wideo Andrzeja Seweryna z Gdyni, (48. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) podczas przyjęcia Krzysztofa Globisza przez publiczność z jego krótką, ale mocną wypowiedzią na temat własnej kondycji po udarze.
Zobaczyłam
w tym człowieku kwintesencję polskiego aktorstwa, etosu największych polskich
teatrów ze Starym Teatrem z Krakowa na czele, etosu Szkół Teatralnych dla
najwybitniejszych. Zobaczyłam Makbetów, Hamletów, Puków, Don Juanów Globisza,
zawsze na wysokim poziomie, bez taryfy ulgowej. W tym ciężkim wydobywaniu
każdego słowa, usłyszałam piękny głos recytujący wiersze największych polskich
poetów. Ale zobaczyłam tez dramat aktora, któremu odebrano podstawowe narzędzia
aktorskie: sprawne ciało, głos, sprawność intelektualną. Zwłaszcza głos, który był wizytówką Globisza. Potem
oczywiście od razu odszukałam konferencję prasową z Gdyni z filmu ‘”Sny pełne dymu” D.
Kędzierzawskiej i zrozumiałam, że Globisz jest aktorem na zawsze, z pamięcią
czy bez, z głosem czy bez…
https://www.youtube.com/watch?v=O1hKaU-ivBw
https://www.youtube.com/watch?v=zSLmWTRdv28
Liczne
role filmowe K. Globisza. Tylko te najważniejsze wymieniam:
„Danton”,
1983
„Krótki
film o zabijaniu”, 1987
„Dekalog
V”, 1988
„Modrzejewska”,
1989
„Wszystko,
co najważniejsze”, 1992
„Pułkownik
Kwiatkowski”, 1995
„Pan
Tadeusz”, 1999
„Operacja
Samum” 1999
„Wyrok
na Franciszka Kłosa”, 2000
„Weiser”,
2000
„Przedwiosnie”,
2001
„Anioł
w Krakowie”, 2002
„Pornografia,
2003
„Zakochany
Anioł”, 2005
„Jasminum”,
2006
„Katyń”,
2007
„1920.Bitwa
warszawska”, 2011
„Jack
Strong”, 2014
„Kamienie
na szaniec”, 2014
Najważniejsze
role teatralne:
„Poskromienie
złośnicy” w. Szekspira, teatr PWST, 1980
„Ameryka
F. Kafki, Teatr Polski Wrocław, 1980
„Tragiczna
historia Hamleta księcia Danii” W. Szekspira, Stary Teatr Kraków, 1984
„Życie
jest snem” P. C. de la Barca, Stary Teatr Kraków, 1984
„
Antygona” Sofoklesa, Stary Teatr Kraków, 1984
„Zbrodnia
i kara” F. Dostojewskiego, Stary Teatr Kraków, 1984
„Zemsta”
A. Fredry, Stary Teatr Kraków, 1986
„Dwaj
panowie z Werony” W Szekspira, Stary Teatr Kraków, 1986
„Don
Juan” Moliera, Stary Teatr Kraków, 1988
„Fantazy
J. Słowackiego, Stary Teatr Kraków, 1991
„Wesele”
S. Wyspiańskiego, Stary Teatr Kraków, 1991
„Dziady,
dwanaście improwizacji”, Stary Teatr
Kraków, 1995
„Faust”
J. H. Goethe, Stary Teatr Kraków, 1997
„Szkoła
zon” Moliera, Stary Teatr Kraków, 2000
„Tango”
Gombrowicza, Stary Teatr, Kraków, 2003
„Makbet”
W. Szekspira, Stary Teatr Kraków, 2004
„Biesy”
F. Dostojewskiego, STU, Kraków, 2007
„Ferdydurke”
W. Gombrowicza, Stary Teatr Kraków, 2012
„Wieloryb
The Globe.” M. Makuła, Teatr Stara Łaźnia, 2016
Liczne
role w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia.
Aktorstwo
dubbingowe i e-bookowe.
Głos
z krakowskich tramwajów (obok A. Dymnej i G. Turnaua).
Małgosia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz