Budujemy, myślimy, zapamiętujemy – klocki na języku polskim

Wykorzystywanie klocków na lekcjach to mocna strona szkół w Danii. Początkowo, naturalnie wykorzystywane były na przedmiotach ścisłych. Od jakiegoś czasu klocki stały się również idealne do pracy na przedmiotach humanistycznych.

 Klocki rozwijają głęboką motywację do tego, żeby uczyć się czegoś nowego, wyrażać swoje uczucia, wchodzić w szczegóły.

W naszym kraju już przeszło dziesięć lat temu edukacyjną funkcję klocków odkrył filozof Jarosław Spychała, który stworzył autorski program nauki filozofii dla studentów UMK w Toruniu, bazujący na klockach Lego. Zarówno on, jak i naukowcy badający dziedzinę Lego Eduaction zauważyli, że i dzieciom, i dorosłym klocki dają maksymalną motywację do działania. A dzieci przy okazji wcale nie czują, że się w tym czasie uczą.

Nie od dziś wiadomo, że ten sam ośrodek w mózgu odpowiada za naszą mowę i za to, co robimy rękami. Dlatego gestykulując, stymulujemy się do mówienia. Jeśli pozwolimy dziecku budować, naturalnie będziemy stymulować ośrodek w mózgu, który odpowiada za budowanie wypowiedzi.

Czwartoklasiści z klocków zbudowali pokaźny gród – Mirmiłowo – znany z komiksu „Kajko i Kokosz”. Zadbali o szczegóły, dokładnie odtwarzali wspomniane w tekście, ważne dla społeczności, miejsca. Dodali swoje pomysły. Ponadto kolejny raz doskonalili pracę w grupie, podział zadań, umiejętność dochodzenia do kompromisu.

Dla mnie ważne było również to, że lekcja podobała się uczniom i mam nadzieję, że „przemycone” wiadomości na długo pozostaną w głowach czwartaków.

Kasia

Uzupełnienie wpisu - zdjęcia prac klasy 4a wykonane podczas nauki zdalnej w kwietniu 2020 roku.