Po belfersku…
„Wesele” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego w Teatrze Nowym nie jest spektaklem łatwym. Arcydramat narodowy w niewątpliwie ironicznym wydaniu to spektakl z okazji 100 – lecia Teatru. Konfrontacja z tak wybitnym dziełem nigdy nie jest zadaniem łatwym. Widz oczekuje świeżości, dynamiki, zaskoczenia. „Wesele” Nowego po części spełniło te oczekiwania.
21 lutego w Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego miałam ogromną przyjemność uczestniczyć w kolejnej Poznańskiej Debacie Językowej .
Metoda testu zderzeniowego
Metoda
testu? Co? Ja się na to nie piszę!
We współczesnej szkole dominuje testowanie i odczuwam przesyt tego działania. Ale w dzisiejszej szkole testowanie rozumie się jako sprawdzanie, egzaminowanie i ocenianie. Nie o taka formę testowania chodzi R. Kotarskiemu. Dowodzi on sensowi testu jako formy uporządkowania wiedzy i powtórzenia.
Nazwa ta wzięła się ze średniowiecznego systemu kształcenia od terminującego ucznia pod okiem mistrza - rzemieślnika. Zadaniem ucznia podczas tego czasu jest chłonięcie wiedzy, obserwacja działania i praktykowanie działania według wskazówek doświadczonego mistrza. Czyż nie jest to kwintesencja każdego nauczania? Po co nam nazwy: couching, tutoring, mentoring, skoro mamy terminowanie i czeladnictwo.
Praca z tekstem ikonicznym to obowiązkowy element na języku polskim. Afisze teatralne to doskonałe i sprawdzone przez nas niejednokrotnie narzędzie do pracy z lekturą. Odczytywanie symboli, aluzji i kontekstów doskonale uporządkowuje wiedzę uczniów, jednocześnie otwierając ich głowy na nowe, często zaskakujące pomysły.
Zdałam sobie sprawę, podczas czytania odpowiedniego rozdziału książki Radosława Kotarskiego, że sama uwielbiam tę metodę. Uwielbiałam jako uczennica, choć stosowałam ja nieświadomie, uwielbiam jako nauczycielka.
Książka jest fenomenalna - „Włamać się do mózgu” Radka Kotarskiego, wyd. Altenberg.