Po belfersku…
My – nauczyciele nie prowadzimy osobnych lekcji o AI, tak wynika z raportu. Jedynie przy okazji poruszamy ten temat lub odpowiadamy na pytania uczniów. Jeżeli już przyjdzie nam otrzeć się o ten aspekt, to interesuje nas bezpieczne wykorzystanie AI, szanse i zagrożenia (64%), działanie AI (53%), etyka korzystania (41%).
Największe wątpliwości budzi dla obserwatorów, w tym nauczycieli, sprawa pisania prac pisemnych przy pomocy AI. Młodzi wyjaśniają, że najczęściej AI generuje tylko pomysły (64%), a pracę pisze się już samodzielnie. Ale przecież ten porządek pisania był akceptowany od dawna. Rodziców, rodzeństwo, proszeni o podpowiedź „jak zacząć?” zastąpiła AI.
Fundacja IT Girls chce budować mosty między technologią a edukacją, stąd raport diagnozujący obecna sytuację jeśli chodzi o wykorzystanie IT w edukacji, rolę nauczycieli i rodziców w tym procesie.
Wywołałam Szekspira, więc trzeba się do niego przyznać. Tak, kocham Szekspira. I jestem za tym, by go czytać w szkole podstawowej i średniej. Zupełnie niesprawiedliwie została wyrzucona tragedia „Romeo i Julia” na pewnym etapie kanonu gimnazjalnego. Jak najbardziej do przywrócenia. Nie ma jak uczyć budowy dramatu i konstrukcji dramaturgicznej na Szekspirze. Jest tyle ciekawych ekranizacji - to nie bez znaczenia dla młodzieży. Sama historia przekonująca. Ludzie wplątani w zbieg życiowych okoliczności - przegrywają z hejtem, czasem, ludzkimi pomyłkami.
Wracam do rozważań nad tym, co mają czytać i omawiać na lekcjach uczniowie szkoły podstawowej a nawet średniej.
Koniec pierwszego semestru, gdy do końca roku szkolnego jest jeszcze dużo czasu na poprawę przez uczniów swojego nastawienia do nauki, to dobry moment na napisanie uczniom informacji zwrotnej, krótkiej spersonalizowanej wiadomości. Tak, poświęciłam na to ponad 2 godziny. Uważam jednak, że warto.
Zwykło się mówić o mediacjach jako o alternatywnym sposobie rozwiązywania sporów.
Wydaje mi się, że ilość i częstość sporów w szkole wymaga zmiany kwalifikacji. Mediacje są jedyną możliwością zapanowania nad sponfliktowanymi uczniami, jedyną szansą na zakończenie sporu bez orzekania o winie, bez żalu i poczucia niesprawiedliwości.
Ostatni etap w celu uzyskania najwyższego nauczycielskiego stopnia awansu to rozmowa, w czasie której komisja kwalifikacyjna zapoznaje się z oceną dorobku zawodowego i sprawozdaniem z realizacji planu rozwoju zawodowego oraz analizuje dorobek zawodowy nauczyciela na podstawie przedłożonej przez niego dokumentacji i przeprowadzonej rozmowy.
Przeanalizowałam te wszystkie słupki, wykresy, staniny, procenty, punkty. Zapoznałam się z wynikiem każdego mojego ucznia. I kolejny raz utwierdzam się w przekonaniu, że wynik to tylko cyfra. Pod każdym wynikiem kryje się młody człowiek, dla którego napisanie egzaminu było koniecznością, przymusem, traumą, stresem. Jestem pewna, że niewielu z nich potraktowało egzamin ósmoklasisty, jak wielką szansę i perspektywę na przyszłość.
Dobry wychowawca poza byciem AUTORYTETEM i PRZYJACIELEM, powinien być ENTUZJASTĄ, który potrafi zarazić dzieci pasją do przedmiotu, ODKRYWCĄ, który zauważy i roznieci ogień rozwijania talentów, PRZEWODNIKIEM w trudach dorastania, OPIEKUNEM I TOWARZYSZEM na każdym etapie edukacji.
Egzamin z języka polskiego rozpoczyna egzaminacyjny maraton. 4 maja w całej Polsce do egzaminu na poziomie podstawowym przystąpiło prawie 290 tysięcy uczniów. Co pojawiło się w arkuszu?
Pośmiejmy
się sami z siebie! Co nam zostało?
Mamy habilitację z nauczania zdalnego. My nauczyciele i my uczniowie jesteśmy ofiarami tego pomysłu. Przechodzimy sami siebie, żeby realizować nauczanie. My, nauczyciele, znamy coś więcej niż ekran komputera z perspektywy zdalnego belfra, jesteśmy wszak rodzicami i sami obserwujemy co się dzieje po drugiej stronie ekranu. Mistyfikacja pełną parą. Poznajemy te wszystkie zdalne chwyty naszych uczniów. Na wszystko jest jakiś patent.
Żyjemy w świecie, gdzie łatwiej przychodzi nam narzekanie, krytykowanie niż chwalenie i dziękowanie.
W szkole dochodzi do wielu sytuacji konfliktowych, bowiem ciasna przestrzeń, różne interesy sprzyjają rodzeniu się spornych sytuacji. Ich stronami mogą być uczniowie, nauczyciele i rodzice.
Małgosia: Długo musiałyśmy czekać, by zrealizować pomysł na warsztaty dla rodziców na temat technik uczenia.
Od początku września mam przyjemność pełnić funkcję opiekuna praktyk dwóch studentek filologii polskiej UAM. Postanowiłam wykorzystać ten fakt, by podpytać o sprawy szkolne osoby, które przygotowują się do zawodu nauczyciela.
Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu to dla mnie miejsce wyjątkowe. Uwielbiam wracać na mój ukochany wydział. Tym bardziej, kiedy mogę wziąć aktywny udział w konferencji naukowej. 17 maja wygłosiłam referat pt. „Wychowawca online – nowe role i zadania wychowawcy zespołu klasowego w okresie pandemii. Refleksje wychowawczyni szkoły sportowej” na IV Ogólnopolskiej Konferencji Studencko - Doktoranckiej: „Przede wszystkim uczeń!”. Tematem obrad była szeroko rozumiana edukacja zdalna, dydaktyka w warunkach zmienionej rzeczywistości nauczania i uczenia.
Kolejny projekt, który zrealizowałam to szkolny konkurs „Odtwórz dzieło wielkiego mistrza”.
