Ponieważ jedna z najpopularniejszych wśród
dzieci książek „Mikołajek” Sempe, Gościnnego dzieje się we francuskiej szkole,
nie wypada nie opowiedzieć o francuskim systemie szkolnictwa. Jest on
scentralizowany i podlega ministrowi Edukacji Narodowej.
Darmowe, laickie, neutralne szkolnictwo
obowiązuje dzieci w wieku od 6 do 16 lat. Dopuszczalne jest nauczanie dzieci w
domu rodzinnym, jednak jest to zjawisko marginalne we Francji. Obok szkół
państwowych istnieją także szkoły prywatne, które nie podlegają wymaganiom
stawianym szkolnictwu państwowemu np. prywatne szkoły katolickie.
Nad uczęszczaniem dzieci do szkoły sprawują kontrolę merostwa, a
niedopilnowanie tego przez rodziców może się skończyć wysoką grzywną lub
pozbawieniem wolności.
Przedszkola
przyjmują dzieci od 2 roku życia i kładą nacisk na rozwijanie języka mówionego,
poznawanie liter, liczb, a także na naukę funkcjonowania w grupie. Dzielą się
na sekcje (sekcja najmniejsza, mała sekcja, średnia sekcja, duża sekcja).
Sześciolatki
zaczynają naukę w szkole podstawowej, która jest koedukacyjna i bezpłatna.
Nauka dzieli się na 5 etapów w zależności od wieku dzieci. Program szkoły
podstawowej obejmuje przede wszystkim naukę czytania i pisania (ćwiczenia z
redagowania oraz kompozycji tekstu) oraz kalkulacji (lekcje arytmetyki i
rachunków). Dziecko jest również wstępnie zapoznawane z językiem obcym, głównie
angielskim, jak również z nowymi technologiami tj. informatyką. Główne
przedmioty to język francuski, język obcy (od CE1), matematyka, zajęcia z
poznawania świata i wiedzy o społeczeństwie, wychowanie artystyczne i fizyczne,
a w starszych klasach dodatkowo historia, geografia, nauki przyrodnicze i
technologia.
Generalnie
w szkole nie ma ocen podobnych do znanych nam piątek czy dwój, zamiast tego
Francuzi używają punktów – maksymalna liczba jaką można uzyskać to 20, trzeba
zdobyć połowę, żeby zaliczyć materiał.
W szkołach funkcjonują stowarzyszenia
rodziców, które wspierają finansowo zakup książek. Podręczniki są wypożyczane
dziecku na rok za symboliczną kwotę, pod warunkiem oddania ich w czerwcu w
dobrym stanie, by mogły dalej służyć innym.
Kształcenie w collègu trwa cztery lata i
jest podzielone na trzy następujące etapy:
• etap „obserwacji i adaptacji”,
odpowiadający klasie VI, wiek 11-12 lat
• etap „utrwalania”, obejmujący klasy V i
IV, wiek 12-14 lat
• etap „orientacji”, odpowiadający klasie
III, wiek 14-15 lat.
Nauka odbywa się rano i popołudniu z
przerwą obiadową w pięciu dniach w tygodniu. Dzieci chodzą do szkoły w sobotę
do południa, ale wolna jest środa. Środa jest dniem, w którym uczniowie
uczestniczą w zajęciach pozaszkolnych, w tzw. „patronażach”, prowadzonych przez
organizacje świeckie i kościelne, zajęcia sportowe i artystyczne. W niektórych
regionach Francji np. W Bretanii podjęto decyzję, by środy były normalnym dniem
nauki. Dzieci chodzą do szkoły według jednego, stałego planu – zaczynają lekcje
o 8.30, a kończą o 16.30. Mają też przerwę na obiad między 11.30, a 13.00 i
mogą w tym czasie iść do domu lub zjeść go w szkolnej stołówce. Dzieci mogą
zostać w szkole aż do 18.30 na świetlicy, jeśli ich rodzice pracują do późna.
Piętnastolatkowie mają możliwość wyboru między liceum ogólno-technicznym, a
liceum profesjonalnym.
Po ukończeniu szkoły średniej pierwszego
stopnia młodzież ma do wyboru - w ramach kolejnego szczebla francuskiego
systemu edukacyjnego tzw. nauczanie długie lub nauczanie krótkie. Nauczanie
długie trwa trzy lata i dotyczy młodzieży w wieku od 15 do 18 roku życia,
natomiast nauczanie krótkie trwa 2 lata i przeznaczone jest dla uczniów od 15
do 17 roku życia. Nauczanie długie to kształcenie w liceum ogólnokształcącym
lub techniczno - zawodowym, przygotowujące młodzież do uzyskania matury
ogólnokształcącej lub technicznej. Absolwenci nauczania krótkiego otrzymują
zawodowe świadectwo lub zawodowe dyplomy maturalne, umożliwiające im po roku
lub dwóch latach nauki wykonywanie wyuczonego zawodu tzw. CAP lub BEP.
Uczniowie mogą wybrać jeden z trzech
rodzajów matury:
- ekonomiczna i społeczna – bac ES
- naukowa – bac S
- humanistyczna (literacka) – bac L
Każdy z tych rodzajów matury składa się z
kilku przedmiotów do wyboru i determinuje następnie rodzaj studiów na jakie
można się dostać. Studia we Francji to już osobna kwestia, warta innego
artykułu.
Francuzi nie mają zbyt dobrej reputacji w
Europie jeśli chodzi o posługiwanie się językami obcymi. W szkole uczy się
głównie gramatyki, umiejętność komunikacji jest bardzo słaba. Przekręcanie
angielskich słówek stało się obiektem drwiny nawet w serialach telewizyjnych.
Francuzi wybierają drugi język w szkole w systemie: lepszy uczeń wybiera
trudniejszy - język niemiecki, słabszy – hiszpański, włoski. Nie ma dowolności
i nauki języka z zamiłowania.
We francuskich szkołach bardzo dużo jest przerw wakacyjnych. Oprócz
dwumiesięcznych wakacji szkolnych, wolne jest praktycznie co sześć tygodni. Dwa
tygodnie na Wielkanoc, na Wszystkich Świętych, na Boże Narodzenie, do tego
ferie zimowe. Za to istnieje cała gama zeszytów ćwiczeń do uzupełniania przez
dzieci w wakacje. Każdy system ma swoje minusy.
Małgosia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz