Zbudowanie dobrej, a przynajmniej poprawnej relacji z rodzicami to podstawa do realizowania zamierzonych przez nauczyciela celów służących dobru dziecka.
Wśród rodziców, ale również (niestety) nauczycieli panuje powszechne przekonanie, że to w zasadzie niemożliwe. Zarówno jednych, jak i drugich określa się jako trudnych, roszczeniowych, co z pewnością nie sprzyja porozumieniu. Moim zdaniem podstawą dobrego porozumienia jest aktywne słuchanie oparte na partnerstwie i szacunku.
Budowanie
relacji i współpracy szczególnie z rodzicami to NIE jest:
· jednorazowe działanie, które często podejmujemy pod presją narastającego kryzysu,
delegowanie
na rodzica zadań związanych z trudnością ich dziecka i oczekiwanie, że coś
zrobią, aby nauczycielowi było lżej, lepiej,
poinformowanie
rodzica o problemie jego dziecka i pozostawienie go samego w poszukiwania
rozwiązania.
Budowaniu
relacji sprzyja z kolei:
Uznanie
pozytywnych intencji drugiej strony, zarówno ucznia, jak i rodzica,
Uznanie
swojej odpowiedzialności za relację z uczniem, w przypadku problemów spowodowanie
zmiany poprzez zmianę traktowania ucznia czy komunikowania się z nim.
Uznanie
swojej odpowiedzialności za relację z rodzicem – w tej relacji odpowiedzialność
jest po obu stronach, ale to nauczyciel ma wpływ, jak się komunikuje i jakich słów używa, jak
interpretuje to, co słyszy oraz czy zakłada dobre intencje rodzica.
Przekazywanie ważnych informacji o sytuacji dziecka w dobry, przyjazny sposób, szczególnie tych trudnych. Tu nie chodzi o szukanie winnych tego, że uczeń funkcjonuje w szkole tak czy inaczej. Cel jest wspólny – jak pomóc dziecku, aby lepiej wiodło mu się w szkole czy to w aspekcie edukacyjnym, społecznym czy emocjonalnym. Czyli co możemy wspólnie zrobić? Jak rodzic może pomóc nauczycielowi? Jak nauczyciel może pomóc rodzicowi? Wiąże się z tym wspólnie ustalenie celów – do czego razem dążymy, na czym nam zależy?
Zaufanie
do rodzica i słuchanie tego, co ma do powiedzenia, szczególnie jeśli dzieli się
z nami trudnymi dla nas interpretacjami tego, co się dzieje w szkole/klasie. Bez
oburzania, negowania, obwiniania. Kluczem
jest tu słowo „inaczej’. „Ja widzę tę sytuację tak…. Pani widzi ją tak…… Mam
wrażenie, że się w tym różnimy. Zastanawiam się, co możemy zrobić"…
Konstruktywne
rozwiązywanie konfliktów – konflikt to wspólny problem, trudność do
rozwiązania.
Wzmacnianie,
czyli docenienie starań drugiej strony.
Wysyłanie do rodziców również pozytywnych informacji.
Kilka
pomocnych stwierdzeń:
Co
Pani może powiedzieć mi o zainteresowaniach syna? Chciałabym go lepiej poznać.
Martwię
się o… Zależy mi na jego dobrych ocenach.
Spotykamy
się, by WSPÓLNIE znaleźć sposób na…
Córka
często wybucha złością, co zdarza się dziecku, które ma trudności z regulacją
emocji. To może mieć różne przyczyny. Może warto skonsultować się w tej sprawie
ze specjalistą z poradni. Mogę pomóc w znalezieniu odpowiedniej.
Wszystkim nam zależy na….
Im
trudniejszy uczeń, tym lepiej mieć rodzica po swojej stronie. Bez przesady w
żadną stronę. Autorytet można również zbudować życzliwością, a przede wszystkim profesjonalizmem.
Kasia
Literatura:
Anna Szulc. „Nowa szkoła”. Wydawnictwo Natuli. Szczecin 2019; Aleksandra Karasowska. „Jak budować porozumienie i współpracę w szkole”. Wydawnictwo Edukacyjne Parpamedia. Warszawa 2009.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz