Metoda
tekstu przewodniego jest metodą nauczania problemowego. Opiera się na
zdobywaniu przez ucznia nowej wiedzy i umiejętności. Ma ona charakter
strukturalny; problem jest przedstawiony jako struktura o niewystarczającej
ilości danych, która musi być uzupełniona przez ucznia drogą poszukiwań.
W
tzw. tekście przewodnim są opisane kolejne kroki i zadania pośrednie, które
pozwolą na rozwiązanie problemu. Nauczyciel organizuje proces lekcyjny, a
uczniowie szukają informacji, pomysłów rozwiązań. Metoda ta aktywizuje uczniów
do działania. Uczeń poszukując zarówno sposobu, jak i wiedzy niezbędnej do
rozwiązania problemu, musi włożyć dużo wysiłku, aby sobie poradzić z zadaniem.
Przebieg:
- Nauczyciel przygotowuje zadanie do wykonania i zestaw informacji, materiałów potrzebnych do realizacji ćwiczeń.
- Uczniowie zdolniejsi wykonują zadanie samodzielnie, mając do pomocy tzw. teksty przewodnie, zawierające pytania prowadzące, określone ramy czasowe i organizacyjne. Uczniowie słabsi wykonują jakąś część zadania - dyskretnie wspomagani przez nauczyciela. Tekst przewodni kolejno w punktach podaje, co ma uczeń zrobić, w jakim czasie, co ma być efektem działania.
- Rolą nauczyciela jest pomaganie uczniom, jeśli pojawią się jakieś trudności, wyjaśnienie ewentualnych wątpliwości.
- Po upływie wyznaczonego czasu uczniowie oddają gotowe prace lub prezentują wyniki.
Metoda
tekstu przewodniego uczy samodzielnej pracy. Nauczyciel występuje tylko w roli organizatora,
pozwala na dostosowanie rytmu pracy do indywidualnych potrzeb ucznia.
Porządkuje proces lekcyjny. Ma uniwersalny charakter. Może być stosowana na
różnych lekcjach i na różnych poziomach nauczania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz