Po belfersku…
Poznań,
26.04.2024 r.
Kochani
Uczniowie! Moi Maturzyści!
Walt Disney mawiał: „Jeśli potrafisz o czymś marzyć, to potrafisz tego dokonać”. Marzcie więc i dokonujcie rzeczy niemożliwych. Miejcie odwagę być kreatywnymi i wytrwałymi, wystarczy bowiem w odpowiedni sposób pokierować swoimi umiejętnościami i wykorzystywać mocne strony, by osiągnąć naprawdę wiele! Teraz, kiedy już wystawiłam Wam oceny, stwierdzam z całą odpowiedzialnością za moje słowa – matura to nie wszystko!
Wywołałam Szekspira, więc trzeba się do niego przyznać. Tak, kocham Szekspira. I jestem za tym, by go czytać w szkole podstawowej i średniej. Zupełnie niesprawiedliwie została wyrzucona tragedia „Romeo i Julia” na pewnym etapie kanonu gimnazjalnego. Jak najbardziej do przywrócenia. Nie ma jak uczyć budowy dramatu i konstrukcji dramaturgicznej na Szekspirze. Jest tyle ciekawych ekranizacji - to nie bez znaczenia dla młodzieży. Sama historia przekonująca. Ludzie wplątani w zbieg życiowych okoliczności - przegrywają z hejtem, czasem, ludzkimi pomyłkami.
Ależ to jest wspaniałe! Spektakl, a w zasadzie koncert „Stan podgorączkowy. Bibobit/ Osiecka” w reżyserii Piotra Kruszczyńskiego pod kierownictwem muzycznym Jacka Piskorza, Daniela Moszczyńskiego i Adama Lemańczyka to ponad 100 minut wspaniałej i energetycznej mieszanki gatunków muzycznych od jazzu do hip-hopu tworzącej swoisty eksperyment z twórczością Agnieszki Osieckiej.
Wracam do rozważań nad tym, co mają czytać i omawiać na lekcjach uczniowie szkoły podstawowej a nawet średniej.
Kolejny spektakl, kolejne refleksje, kolejne dobre emocje. „Apetyt na czereśnie” to najnowsza produkcja Teatru Muzycznego.
W ten świąteczny czas życzymy Państwu, by każdy był tam gdzie chce być, z tymi, z którymi chce być i robił to, na co ma ochotę.
Szanowni Państwo, drogie Osoby, Widzowie i Widzki, Wszyscy i Wszystkie, które współtworzycie lub po prostu kochacie to, co nazywamy „teatrem”. To do Was mam dzisiaj zaszczyt się zwrócić i to Wam chcę powiedzieć przede wszystkim jedną bardzo ważną rzecz: ZACZNIJMY MARZYĆ! – orędzie na 62. MDT, na zaproszenie Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, przygotował reżyser Jakub Skrzywanek, dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie.
Lubię takie spektakle. Prawdziwe, wywołujące całą paletę uczuć, zostające w pamięci. Monodram Ewy Szumskiej to niezwykła historia o niezwykłym życiu dwóch silnych kobiet - Ewy i matki. O ich relacji, różnicach w charakterze, innym pomyśle na życie. Ale to przede wszystkim historia o prawdziwej matczynej miłości - z zapachem kawy, szminką do ust, szpilkami, meblościanką i radiową Trójką w tle.
Nowy kanon lektur. Czy trzeba mówić kanon?
Rozpoczęły się dyskusje, jak zmienić kanon lektur. Zmiana jest na pewno potrzebna i nauczyciele poloniści apelowali do Ministerstwa już dawno. Po co kanon z fikcyjnymi w czytaniu przez młodych pozycjami? Czy nie lepiej dobrać teksty z ważnymi problemami nurtującymi współczesną młodzież? Czy nie lepiej zrobić listę z pozycjami do wyboru?
Scena STA to niezwykłe miejsce na teatralnej mapie Poznania. Mała scena, młodzi aktorzy, kamienica w centrum miasta. I szczerość, świeżość, spektakle wywołujące całą gamę emocji.
