Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Edukacji Narodowej

Dzień Nauczyciela w naszej szkole miał w tym roku wyjątkowy charakter -  zainaugurowany został projekt Ku przyszłości! Nauczyciele i absolwenci Zespołu Szkół z Oddziałami Sportowymi nr 1 w Poznaniu wzorem osobowym dla młodego człowieka, a szczególnym momentem było odsłonięcie pamiątkowej tablicy poświęconej ś.p Grzegorzowi Plurze – zmarłemu w marcu tego roku znakomitemu nauczycielowi, wychowawcy, trenerowi, który na zawsze pozostanie w naszych sercach. Z tego powodu cała akademia utrzymana była w poważnym i doniosłym nastroju.

DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ - SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI

 ,,MÓJ NAUCZYCIEL - MÓJ MISTRZ"

 ,,Wszystko, co wielkie, jest wielkie przez serce”

[Cyprian Kamil Norwid]

NAUCZYCIEL

Mam niezwykłą przyjemność, jako przedstawiciel grona pedagogicznego tej szkoły, powitać Państwa na dzisiejszej uroczystości z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Serdecznie witamy dyrekcję, nauczycieli, pracowników obsługi  oraz zgromdzonych uczniów. W sposób szczególny witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość zaproszonych gości.

W szczególny sposób dziękujemy – przybyłym na dzisiejszą uroczystość – nauczycielom, którzy w naszej szkole spędzili wiele lat swojego życia. Niech ten symboliczny kwiatek będzie wyrazem naszej wdzięczności za wiele lat pracy oraz pamięci i sympatii.

Piosenka w tle

Spotkanie w jakim uczestniczymy jest szczególne. Jego przebieg i kształt powstały z inicjatywy młodzieży, z ich przekonania o tym, że trzeba rozmawiać o autorytecie  i doceniać autorytety, z którymi się w życiu spotykamy. W imieniu młodzieży zapraszam Państwa na specjalnie przygotowany na tę okazję montaż słowno - muzyczny.

NARRATOR  II

Z okazji dzisiejszego święta dziękujemy Wam drodzy nauczyciele za poświęcenie, czas i cierpliwość, za cały ogrom przekazywanej wiedzy, pomocne dłonie i za gorące serca. Pięknie napisał Kamil Cyprian Norwid: Wszystko, co wielkie, jest wielkie przez serce. Swoją wdzięczność  za trud włożony w nasze wychowanie, za dar nauki i cierpliwe, wspaniałe przewodnictwo na trudnej drodze zdobywania wiedzy, pragniemy wyrazić poprzez program artystyczny, w którym zaprezentujemy Państwu wspomnienia uczniów, nauczycieli i absolwentów naszej szkoły pt.„Mój nauczyciel – mój mistrz” do wysłuchania którego serdecznie zapraszamy.

NARRATOR I

,,Uczenie jest niekończącą się podróżą. Uczyć to znaczy mieć wpływ na życie wielu i pomagać w wyciąganiu wniosków z życiowych lekcji. Ale uczyć DOBRZE znaczy umieć wnieść odmianę do życia wszystkich, z którymi się człowiek styka. Uczyć to znaczy być rodzicem, opiekunem, przyjacielem, spowiednikiem, wsparciem, przewodnikiem, mistrzem.. Uczyć to znaczy być czułym, kochającym, silnym, szczodrym dla tych, którzy na tobie polegają; zachęcać i chwalić. Ale uczyć DOBRZE to znaczy wierzyć w to, czego się uczy i w tych, których się uczy. Nauczyciel przez lata dochodzi do opanowania wszystkich tych umiejętności. Ale ci, którzy uczą DOBRZE, widzą, że w podróży przez życie jest więcej rzeczy do poznania i nigdy nie wahają się, by je poznać" .

Wszystkim zebranym dedykujemy utwór muzyczny – PIOSENKA „14 października”

NARRATOR  II

Dobry wychowawca, który nie wtłacza a wyzwala, nie ciągnie a wznosi, nie ugniata a kształtuje, nie dyktuje a uczy, nie żąda a zapytuje – przeżyje wraz z dziećmi wiele natchnionych chwil. Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało,

WIERSZ „A KIEDY MINIE CZAS…”

A kiedy minie czas

A kiedy minie czas i miną lata,

I nie wiem, ile lat upłynie nawet...

Gdy przyjdzie rozwiązywać trudną sprawę -

Wrócą do nas słowa spośród ławek.

A jeśli sami staniemy w środku klasy,

I kiedy pierwszy zrobimy ręką znak,

Przypomnimy sobie tamte szkolne czasy

I to, że właśnie tę literę trzeba pisać tak.

A kiedy staniemy u rozstajnych dróg

I ciężko nam będzie w niejednej chwili,

Zrozumiemy, że spłacić trzeba wielki dług,

I wytrwamy - jak ci, co kiedyś nas uczyli...

NARRATOR I

Nauczyciel to przyjaciel, który od najmłodszych lat prowadzi nas za rękę w dorosły świat. Posłuchajmy co napisali uczniowie o swoich pedagogach:

TRZY OSOBY NA PRZEMIAN

1.(...) Rozstanie było bardzo trudne.

Wszyscy przytulaliśmy się do pani  jak do ukochanej mamy. Z oczu pani i naszych polały się łzy (....)

2.Nasza Pani to taka moja mama, tylko szkolna. Lubię z nią rozmawiać, bo ona zawsze mnie wysłucha, nigdy nie krzyczy, nie śmieje się ze mnie (...).

3. Moja nauczycielka  to osoba kochająca dzieci i młodzież,prawdomówna, radosna, uśmiechnięta (...).

NARRATOR  II

Nauczyciel widziany oczami dziecka jest w rozmaity sposób. Przekonamy się o tym, czytając fragmenty kolejnych prac:

TRZY OSOBY NA PRZEMIAN

1. (...) Pani  jest średniego wzrostu, ma kasztanowe włosy, często spięte w kitkę. Na podłużnej twarzy znajdują się jej brązowe, przenikliwe oczy. Często nosi spódnice i sukienki.

Nieodłącznym rekwizytem jest torba z zeszytami i książkami.(...).

2. (...) Nasza pani jest brunetką. Jej oczy są koloru brązowego, nie nosi okularów. Na jej twarzy nie ma zmarszczek, pryszczy ani krost (...).

 NARRATOR I

Zawód nauczyciela wymaga wielkiej odpowiedzialności i życiowej mądrości. Trudno być Wielkim Nauczycielem na co dzień. Taki nauczyciel jest pokorny, cierpliwy, uczy się od swoich uczniów i ma duże oczekiwania względem swoich wychowanków.

 WIERSZ „PAN OD PRZYRODY”

Nie mogę przypomnieć sobie

jego twarzy

stawał wysoko nade mną

na długich rozstawionych nogach

widziałem

złoty łańcuszek

popielaty surdut

i chudą szyję

do której przyszpilony był

nieżywy krawat

on pierwszy pokazał nam

nogę zdechłej żaby

która dotykana igłą

gwałtownie się kurczy

on nas wprowadził przez złoty binokular

w intymne życie

naszego pradziadka

pantofelka

on przyniósł

ciemne ziarno

i powiedział: sporysz

z jego namowy

w dziesiątym roku życia zostałem ojcem

gdy po napiętym oczekiwaniu

z kasztana zanurzonego w wodzie

ukazał się żółty kiełek

i wszystko rozśpiewało się

wokoło

kiedy na leśnej ścieżce

spotykam żuka który gramoli się

na kopiec piasku

podchodzę szastam nogami

i mówię:

- dzień dobry panie profesorze

pozwoli pan że mu pomogę -

przenoszę go delikatnie

i długo za nim patrzę

aż ginie

w ciemnym pokoju profesorskim na końcu

korytarza liści

NARRATOR  II

Nauczyciel mozolnie pomaga w zdobywaniu wiedzy. Dzięki niemu nieobce są nam tajemnice tego świata. Matematyczne labirynty są do rozwiązania, a wzory chemiczne czytelne. Nauczyciele wzbogacają nasz język, dbając o prawidłową i piękną polszczyznę. Zaznajamiają nas z pięknem naszej okolicy i naszego kraju. Dzięki nim poznajemy podwaliny naszej historii i kultury.

TRZY OSOBY NA PRZEMIAN

1. (…) Jego lekcje … to dopiero była przygoda, nie była to taka zwykła lekcja, ale lekcja która rozbudzała nasze wyobraźnie (…). Podziwiam go za jego rozległą wiedzę, słuchanie go sprawiało mi przyjemność. Wiem, że będzie trudno znaleźć takiego samego.

2. (…). To jej zasługa, że umiemy odróżniać dobro od zła. Potrafimy poprawnie posługiwać się językiem ojczystym. Teraz rozumiem, że gdy ma się wymagających nauczycieli można się

więcej nauczyć (...).

NARRATOR I

Wielu naszych dorosłych koleżanek i kolegów dopiero po czasie docenia trud nauczycieli włożony przed laty w ich wychowanie. My powinniśmy już teraz doceniać wartość pracy wszystkich nauczycieli i starać się jak najwięcej skorzystać z tego, co nam przekazują.. Nauczyciele, ze swoimi słowami mądrości, budzą tego ducha w nas wszystkich i prowadzą nas po ścieżkach życia .

TRZY OSOBY NA PRZEMIAN

1. (…) Nauczyła mnie też, że nie można się załamywać, że trzeba walczyć do końca, że nie każdy problem jest tak straszny jak nam się wydaje na początku. Z czasem patrzymy na wszystko inaczej, problemy bledną i stają się mało ważne (…).

2.Nie co dzień spotyka się tak fascynujących nauczycieli, jak swoich rodziców

(…).

3. (…) To dzięki pani umiem się odnaleźć (...).

1. (…) Widać było, że jej na mnie zależy. …

2.Pomogła mi otworzyć się. Dzięki Niej zrozumiałam również bardzo ważną rzecz.

Nawet jeśli wszyscy wkoło patrzą na ciebie z góry, zawsze znajdzie się osoba, która zobaczy w tobie coś wyjątkowego (…).

3. (…) Myślę, że każdy ma swojego nauczyciela takiego którego szanuje i który na zawsze pozostanie głęboko w zakamarkach jego pamięci… dla uczniów tej samej klasy mogą to być zupełnie różni nauczyciele (...).

NARRATOR  II

Mądrzy nauczyciele potrafią przekonać swoich uczniów, że nauka nie jest narzuconym ciężarem, ani ograniczeniem swobody, lecz fascynującą przygodą i kluczem do wartości większej, niż dotąd doświadczyli. Na koniec przytoczymy fragmenty prac samych nauczycieli:

TRZY OSOBY NA PRZEMIAN -NAJLEPIEJ NAUCZYCIELE

1. (...) Wszystkie doświadczenia zebrane w całość pozwalają mi na koniec każdego roku szkolnego z dumą powtarzać: nie ma piękniejszego zawodu od nauczyciela (...). (...) i nigdy nie podpiszę się pod tymi wiecznie narzekającymi dorosłymi: „dzisiaj dzieci to…”, „dzisiaj młodzież to. (...). Doświadczam i widzę, że często porażkę da się przekuć w sukces. A

uśmiech dziecka to najpiękniejsza nagroda w zawodzie nauczyciela. Pozwolę sobie na skromne zestawienie niektórych moich nauczycielskich konkluzji. Otóż, sukces – to zaufanie dziecka, nagroda – jego uśmiech, porażka – smutek i łzy.

2. (...). W moim  miejscu pracy – szkole – przeżywam tyle pięknych i radosnych chwil (...) Szkoła, a w niej dzieci to najcudowniejszy akumulator radości (...).

3. (...). Wybór tego zawodu to nie przypadek, to decyzja świadoma, podbudowana wyidealizowanym może pragnieniem przekazywania uczniom wartości, które sama zyskałam kiedyś jako uczennica (...).

WIERSZ „O KAPITANIE MÓJ KAPITANIE”

O Kapitanie! Mój Kapitanie!

(z Whitmana)


O Kapitanie! Mój Kapitanie! Nasza straszliwa podróż już skończona,
Statek przetrwał wszystkie zniszczenia. Znaleźliśmy swoją nagrodę.
Port jest blisko, słyszę brzmienie dzwonów, wszyscy się radują,
A ich oczy podążają za statkiem; okrętem srogim ale odważnym.
   Ale serce, serce, serce!
   O krople krwi!
   Na pokładzie Kapitan leży
   Opadły, zimny i umarły.

O Kapitanie! Mój Kapitanie! Podnieś się i słuchaj dzwonów.
Podnieś się - dla ciebie sztandar rzucony - dla ciebie trąbka gra,
Dla ciebie bukiety i związany wieniec - dla ciebie tłumy na brzegach.
Kołysze się masa, ich twarze pełne entuzjazmu czekają na ciebie.
   Tutaj Kapitanie! Drogi ojcze!
   Ta ręka pod twoją głową-
   To jest jakiś sen, że na pokładzie
   Ty leżysz zimny i umarły.

 NARRATOR  I

Właśnie takich wspaniałych nauczycieli spotkali na swojej edukacyjnej drodze nasi nauczyciele, a na co dzień spotykają NASI uczniowie.. Często wymagających, oddanych młodzieży, zaangażowanych w to, co robią. Nauczyciele ci przyczynili się do tego, że nauka

stała się dla nich nie tylko ciężką pracą, lecz także przyjemnością. Dzięki nim odkryli swoją wartość, pozbyli się strachu przed tym, czego nie rozumieli i przekonali się, że warto podejmować trudne i rozmaite wyzwania. Dziękujemy Wam drodzy pedagodzy za bezinteresowną pomoc, ludzką życzliwość. Za okazywanie dobrej woli i wielkiego serca. Dla nauczyciela dobro dziecka jest wartością nadrzędną. Głęboko wierzymy, że okazywana przez Was siła serca i przyjazna dłoń będzie wspierać uczniów w dalszej pracy.

PIOSENKA „Szkoła”

NARRATOR II

Drodzy Nauczyciele życzymy Wam radości zasiewu, wytrwałości oczekiwania i najpiękniejszych zbiorów tam, gdzie codziennie zostawicie swoje serce, swój umysł i swoje siły. Życzymy niepokoju, który nie pozwala trwać  bezczynnie, szerokiego spojrzenia, które pomaga dostrzegać prawdy ukryte, takiej radości, przy której smutek zamiera, a pragnień tak czystych, że od nich niebo błękitnieje. Życzymy jasnych dni i ładu w duszy, prostej ścieżki w gąszczu codzienności. Dziękujemy za uwagę.