Drama
jest formą w pełni świadomie przygotowanej improwizacji, którą opiera się na
określonym temacie zawierającym konflikt. Zjawisko konfliktu wydobywa istnienie
nastroju i atmosfery, co w naturalny sposób stwarza możliwości przeżywania.
W
dramie wykorzystuje się zmysły, wyobraźnię, ruch, mowę. Najbardziej istotne jest
w niej autentyczne przeżycie emocji odgrywanej postaci. Drama nie jest
inscenizacją, ani teatrem, ale jest działaniem w fikcyjnej sytuacji, budowaniem
doświadczeń w zaaranżowanym przez nauczyciela wycinku rzeczywistości. W dramie
nie ma publiczności, wszyscy biorą w niej udział. Ważne jest, aby nauczyciel
był także uczestnikiem dramy. Całą uwagę kierujemy w dramie na cel, którym jest
zrozumienie cudzych przeżyć i emocji, nieważne są zaś uzdolnienia aktorskie
uczniów. Drama przyczynia się do bogatego rozwoju wewnętrznego uczniów, uczy
koncentracji na sobie i innych, wykorzystuje zmysły, rozwija kreatywność, dodaje
pewności siebie i pobudza inwencję.
Sposób
przeprowadzenia:
Nauczyciel
proponuje temat, który niesie jakiś konflikt czy problem. Razem z uczniami aranżuje
wnętrze klasy - może to być kilka rekwizytów, jakieś elementy skromnej
dekoracji. Krótko przedyskutowują wspólnie temat, dzieląc się doświadczeniami.
Następnie rozpoczyna się gra, którą można na każdym etapie przerwać i
przeanalizować. Ważne, by uczniowie poznali motywy, jakimi kierują się ludzie w
swoim postępowaniu, w jaki sposób reagują na określone zachowania innych. W
edukacji najszersze zastosowanie ma drama społeczna, która odwołuje się do
bezpośrednich doświadczeń uczniów. Dzięki niej uczniowie mogą poznać różne
aspekty życia codziennego i rozwijać świadomość społeczną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz