Chęć przekazania wiedzy uczniów w jak najatrakcyjniejszy sposób nie ustaje we mnie nawet podczas pandemii. W związku z tym w przeddzień Wszystkich Ściętych klasy siódme zdalnie odczytały drugą cześć „Dziadów” Adama Mickiewicza.
Chęć przekazania wiedzy uczniów w jak najatrakcyjniejszy sposób nie ustaje we mnie nawet podczas pandemii. W związku z tym w przeddzień Wszystkich Ściętych klasy siódme zdalnie odczytały drugą cześć „Dziadów” Adama Mickiewicza.
Poznań, 23.10.
2020 r.
Drogi Uczniu/Droga Uczennico!
Lubię lekcje online, bo mogę z Tobą porozmawiać i Cię zobaczyć. Piszę to dziś, kiedy cztery razy wyrzuciło mnie z meet, a później pięć minut ładowała się prezentacja, której i tak nie zdążyłam pokazać licealistom. Ale nic to!
Kiedy słychać charakterystyczną melodię, biegnę zawsze w kierunku telewizora i zastygam na resztę filmu. „Ojca chrzestnego” Coppoli na podstawie powieści M. Puzo, wraz z kolejnymi częściami mogę oglądać wielokrotnie bez względu na porę roku i nastrój. Powodów jest kilka.
Polisensoryczna nauka to sposób wykorzystywany coraz częściej do bardziej efektywnego przyswajania wiedzy. Nie od dziś wiadomo, że angażowanie wielu zmysłów jednocześnie pomaga w szybszym uczeniu się.
5 lat działalności naszego bloga przypadło w trudnym pandemicznym okresie. Jednak na pewno nie był to rok stracony, a zdalna edukacja (która z całą pewnością powróci) przyniosła wiele cennych refleksji. Hasłem wiodącym była (i jest) na pewno RELACJA, którą trzeba zbudować z uczniami, rodzicami, współpracownikami. Nic nie zastąpi bezpośredniego kontaktu z uczniami. Mamy nadzieję, że nasi czytelnicy znaleźli tu inspiracje – na lekcje, na wyjście do teatru, na obejrzenie ciekawego filmu, czy posłuchania dobrej muzyki. A my ciągle i niezmiennie – LUBIMY UCZYĆ!
Kasia i Małgosia
Niedawno opisałam pomysł aktywizacji uczniów za pomocą Stowarzyszenia Sportowych Poetów. Po lekcji siódmoklasiści pisali opis przeżyć wewnętrznych z tego spotkania. Poniżej wybrane refleksje moich uczniów. Serce rośnie!
Psychologowie James Prochaska i Carlo DiClemente opracowali w 1982 roku tzw. transteoretyczny model zmiany, który powstał na skutek chęci zrozumienia, w jaki sposób skłonić ludzi do zmiany swoich uzależniających zachowań.
Poezja to dla siódmoklasistów pojęcie odległe (przynajmniej tak im się wydaje), większość jej nie czyta, nie pisze do szuflady, może nie rozumie? Mam nadzieję, że dzięki profesorowi Keatingowi z lektury „Stowarzyszenie Umarłych Poetów” to się zmieni. Książka ta otwiera nowe perspektywy spoglądania na poezję, którą można dostrzec wszędzie i która może stać się nieodłącznym elementem życia.