Dawid Ogrodnik to aktor przez duże A. Po raz pierwszy zachwycił mnie w „Chce się żyć”, następnie w „Ostatniej rodzinie”, „Ojcu” czy „Cichej nocy”. Nie inaczej jest z rolą księdza Kaczkowskiego, którą zagrał w filmie „Johnny”.
Dawid Ogrodnik to aktor przez duże A. Po raz pierwszy zachwycił mnie w „Chce się żyć”, następnie w „Ostatniej rodzinie”, „Ojcu” czy „Cichej nocy”. Nie inaczej jest z rolą księdza Kaczkowskiego, którą zagrał w filmie „Johnny”.
Wszystkim na te święta życzymy zatrzymania się w biegu. Odetchnięcia świeżym powietrzem. Dziecięcego rozmarzenia i tej radości, która tylko dzieciom towarzyszy, gdy wypatrują pierwszej gwiazdki na niebie.
Kilka dni temu zmarł Jan Nowicki, aktor i człowiek nieprzeciętny. Pozwałam go sobie wspomnieć, bo dla mnie jest on na zawsze związany z czasem Bożego Narodzenia.
Dobra okazja do rozpatrzenia sensu życzeń bohaterów „Magicznego drzewa”. Czy dają szczęście, czy spełniają się zgodnie z oczekiwaniami. Siła życzeń jest ogromna, o czym przekonali się Kuki, Filip i Tosia.
Jestem właśnie po omówieniu z klasą maturalną „Katedry” Jacka Dukaja. I nie ukrywam – nie było łatwo. Sama czytałam książkę długo, wracałam do wielu fragmentów, kilka razy odkładałam zmęczona.
Zbudowanie dobrej, a przynajmniej poprawnej relacji z rodzicami to podstawa do realizowania zamierzonych przez nauczyciela celów służących dobru dziecka.
Wracam do „Dziadów” z przyjemnością, zawsze szukając nowego sposobu na omawianie lektury. Tym razem zgromadziłam rekwizyty potrzebne do wytłumaczenia sposobów Guślarza na wywoływanie duchów.
Nadszedł czas, gdy wspominamy naszych zmarłych bliskich – odwiedzamy cmentarze, kładziemy na grobach kwiaty, zapalamy znicze. Ten nostalgiczny czas skłonił mnie do tego, by napisać kilka słów o najukochańszej babci Zosi – mojej pierwszej nauczycielce, najbardziej kochanej i dobrej osobie na całym świecie.
Tradycyjnie koniec października to blogowe podsumowanie kolejnego roku działalności.
Podsumowaniem pracy dotyczącej charakterystyki bohaterów „Lalki” w III klasie LO była zabawa związana ze znakami zodiaku. Uczniowie wybierali, który znak zodiaku najlepiej pasuje do danego bohatera. Czy Wokulski to byk ze względu na swoją pracowitość, a może lew ze względu na skrywanie prawdziwych emocji? Zdania były podzielone.
Temat zagadek detektywistycznych pojawił się już przy okazji propozycji lekcji do książki „Felix, Net i Nika”. A teraz chciałabym wrócić do tematu w odniesieniu do śledztwa tradycyjnego w stylu Agathy Chrisite po omówieniu „Morderstwa w Orient Expresie”. Autorka trzyma się schematu, który posłużył mi do napisania własnej zagadki i zaproponowania jej do rozpracowania uczniom.
W Dzień Edukacji Narodowej popularna ostatnio piosenkarka młodego pokolenia - Sanah udostępniła 10 utworów, składających się z wierszy ukochanych przez artystkę poetów oraz jej muzyki.
Agata Biziuk to dla mnie reżyserka kompletna, o czym przekonała mnie choćby w „Za – Polskiej”. Jej najnowsze dzieło w poznańskim Teatrze Animacji – „Pan Tadeusz. Ostatni zjazd” to emocjonalny rollercoaster.
Centrum Szyfrów Enigma to miejsce wyjątkowe – unikalna ekspozycja, która w angażujący odbiorców sposób pokazuje historię złamania szyfrów Enigmy, a także prezentuje sposoby utajniania informacji na przestrzeni dziejów.
Czy wracam do sali wykładowej WFPiK? Nie tylko wspomnieniami, bo dzięki technologii można wysłuchać wykładu zaproponowanego przez Studio Filmowe UAM.
Jeżeli Holocaust, wojna w literaturze - Kasia wywołała ten temat, to warto zauważyć emisję „Sztuki konwersacji” Kazimierza Brandysa w Teatrze Telewizji. Spektakl przeniesiony został z Teatru Polskiego w Warszawie (1988), by w 1990 zasilić telewizyjną ofertę. W reżyserii Andrzeja Łapickiego z rolą A. Seniuk i jego samego to spotkanie z mistrzowską lekcją aktorstwa starej szkoły. Dwoje aktorów partneruje sobie doskonale, wydobywając wszystkie niuanse aktorskiego rzemiosła. Tytułowa konwersacja ma formę dialogu z partnerem jak i dialogu z samym sobą i światem.
Rozpoczęłam z maturzystami trudne lekcje związane z literaturą wojenną. Podchodzę do nich w sposób szczególny, ponieważ zagadnieniu nauczania o Holocauście poświęciłam swoją pracę magisterską. Wpis ten to wybrane fragmenty wstępu tej pracy.
Dla wszystkich tych,
którzy chcą wiedzieć, chcą sprawdzić swoja intuicję w kwestii tendencji
demograficznych świata jest książka socjologa F Mauro Guilléna. Niektóre z
zapowiedzi mogą zaskakiwać, niektóre pokrywają się z naszym przeczuciem.
Kiedy usłyszałam, że Teatr Muzyczny pracuje nad spektaklem o Irenie Sendlerowej długo zastanawiałam się, jak słynący z gorących i energicznych musicali Muzyczny, przedstawi przejmującą historię o kobiecie ratującej żydowskie dzieci w czasie II wojny światowej. Dostałam jednak olśnienia – gdzie, jak nie na tych deskach. W końcu w budynku teatru mieścił się „poznański Pawiak”, w którym gestapo torturowało Polaków.
Rozpoczyna się kolejny rok szkolny i nie możemy nie zaplanować zajęć o tolerancji i akceptacji. Samodzielnych zajęć bądź wplecionych w zbieżny temat. Sieć pełna jest otwartych na taką problematykę pomysłów i dowodów na to, że świadomość wzrasta.
Nowy rok szkolny zbliża się wielkimi krokami. Dla uczniów, nauczycieli i rodziców to czas intensywnego wysiłku, umiejętności planowania, wykonywania wielu rzeczy na raz, a czasami konieczności dokonywania wyborów. W celu zachowania równowagi może sprawdzić się metoda „małych kroków”.
Ostatni etap w celu uzyskania najwyższego nauczycielskiego stopnia awansu to rozmowa, w czasie której komisja kwalifikacyjna zapoznaje się z oceną dorobku zawodowego i sprawozdaniem z realizacji planu rozwoju zawodowego oraz analizuje dorobek zawodowy nauczyciela na podstawie przedłożonej przez niego dokumentacji i przeprowadzonej rozmowy.
Puzzle przeżywają renesans i trudno się dziwić. Układanie ich poprawia samopoczucie, pozwala się zrelaksować i uwalnia stres. Może też być świetną rozrywką na wakacje (i nie tylko!) dla całych rodzin.
Spotkanie literatury i teatru dzięki Audiotece to niezmiernie ciekawy pomysł na kontakt ze sztuką słowa. W ofercie Audioteki mamy szereg dzieł przygotowanych ogromnym wkładem pracy reżysera i aktorów.
„Życie
jest jak podróż. Spakuj tylko to, co najbardziej potrzebne, bo musisz zostawić
miejsce na to, co zbierzesz po drodze.”
Tamara de Lempicka
Wystawa
prac Tamary Łempickiej - ikony XX – lecia to jeden z powodów, dla których na
wakacyjny kierunek wybrałam wschód Polski.
Pierwszą w Polsce tak dużą wystawę prac artystki otworzono w Muzeum Narodowym w Lublinie 18 marca, w dniu 42. rocznicy śmierci artystki.
Czy są książki, które potrafią przenieść nas w inne miejsce, zagwarantują zapach ulicy, smak kawy kupionej w drodze do pracy, smagania wiatru czy krople deszczu na skórze?
Zdarzają się bardzo rzadko. Ale ta z pewnością do nich należy. Zasiliła moją biblioteczkę poświęconą Nowemu Jorkowi i od pierwszego kontaktu potwierdziła przeczuwaną przeze mnie genialność.
Garbary 47 i Galeria w Bramie. Mały przystanek w drodze, chwilka odpoczynku i refleksji. Wystawa fotograficzna: „Jesteśmy z Wami. Poznaniacy Ukraińcom”.
Przeanalizowałam te wszystkie słupki, wykresy, staniny, procenty, punkty. Zapoznałam się z wynikiem każdego mojego ucznia. I kolejny raz utwierdzam się w przekonaniu, że wynik to tylko cyfra. Pod każdym wynikiem kryje się młody człowiek, dla którego napisanie egzaminu było koniecznością, przymusem, traumą, stresem. Jestem pewna, że niewielu z nich potraktowało egzamin ósmoklasisty, jak wielką szansę i perspektywę na przyszłość.
Dobry wychowawca poza byciem AUTORYTETEM i PRZYJACIELEM, powinien być ENTUZJASTĄ, który potrafi zarazić dzieci pasją do przedmiotu, ODKRYWCĄ, który zauważy i roznieci ogień rozwijania talentów, PRZEWODNIKIEM w trudach dorastania, OPIEKUNEM I TOWARZYSZEM na każdym etapie edukacji.
Po latach pandemii wracam do relacji z wystawy Word Press Photo, która można obecnie zobaczyć w Poznaniu na Targach Poznańskich, a która po 3 latach przerwy robi wrażenie ilością podjętych tematów i skalą światowych problemów ilustrowanych na fotografiach.
Egzamin z języka polskiego rozpoczyna egzaminacyjny maraton. 4 maja w całej Polsce do egzaminu na poziomie podstawowym przystąpiło prawie 290 tysięcy uczniów. Co pojawiło się w arkuszu?
Dziś o postępach teatralnych mojej klasy, która połknęła bakcyla i przygotowała przedstawienie na podstawie „Wierszyków domowych” M. Rusinka. Dokonałam wyboru najbardziej zaskakujących wierszy z całego tomu i przygotowałam prostą adaptację.
Wszystkim naszym czytelnikom życzymy, aby nadchodzące święta przyniosły przede wszystkim zdrowie i spokój, których tak bardzo nam potrzeba.
Nie sądziłam, że z pozoru prosty sposób może wywołać tyle emocji. Do egzaminu coraz bliżej, a pisanie rozprawki dla niektórych to nadal problem. W związku z tym ćwiczeń nigdy za wiele.
Najlepszy sposób na uświadomienie uczniom, jakie elementy trzeba zaplanować przy tworzeniu twórczego tekstu i jak rozwinąć swój pomysł. Metoda uczy współpracy i kreatywności. Może być zadaniem indywidualnym.
Międzynarodowy Dzień Teatru to święto obchodzone corocznie 27 marca. Przypadająca w tym roku, sześćdziesiąta edycja wydarzenia, nie będzie jednak radosnym świętem. Mimo to świat ma szansę uświadomić sobie, jaka odpowiedzialność spoczywa na teatrze.
Kuratorzy sztuki nazwali go najinteligentniejszym z surrealistów. Reżyser David Lynch przyznał, że często inspiruje się jego dziełami, a rząd Belgii w hołdzie dla mistrza umieścił jego wizerunek na banknocie o nominale 500 franków belgijskich. Choć prywatnie był samotnikiem, do bólu oficjalnym, by nie powiedzieć nudnym, to w swojej sztuce tworzył światy niezwykłe, przepełnione magią, osnute aurą tajemnicy, zaskakujące i zupełnie nieoczywiste.
Rozgorzała dyskusja po wydaniu Ani przez wydawnictwo „Marginesy” z nowym tłumaczeniem Anny Bańkowskiej. Czy można tak robić czytelnikom, fanom całej serii? Czy można tak zmieniać obraz całego Zielonego Wzgórza? Dlaczego? Po co?
Pośmiejmy
się sami z siebie! Co nam zostało?
Mamy habilitację z nauczania zdalnego. My nauczyciele i my uczniowie jesteśmy ofiarami tego pomysłu. Przechodzimy sami siebie, żeby realizować nauczanie. My, nauczyciele, znamy coś więcej niż ekran komputera z perspektywy zdalnego belfra, jesteśmy wszak rodzicami i sami obserwujemy co się dzieje po drugiej stronie ekranu. Mistyfikacja pełną parą. Poznajemy te wszystkie zdalne chwyty naszych uczniów. Na wszystko jest jakiś patent.
Powtórki do egzaminu ósmoklasisty bywają nużące. Oto „muzyczna” propozycja ich urozmaicenia.
Nadrabiam zaległości filmowe i obejrzałam „Słodki koniec dnia” J. Borcucha, film świadomie aktualny.
Wszystko zaczęło się od oczarowanego musicalami Bartka Kozielskiego, który postanowił w piwnicy swojego domu stworzyć muzyczne studio. Małymi krokami Studio Accantus rozrastało się o nowych artystów i odniosło niebywały sukces.
Choć ferie u mnie są wyjątkowo pracowite (nadrabiam zaległości w dokumentach, sprawdzam próbne egzaminy, czytam lektury) to udało mi się obejrzeć już dwa netflixowe miniseriale. Nie są to wielkie arcydzieła, ale muszę przyznać, że nieraz zbiły mnie z tropu i czekałam na dalszy rozwój wydarzeń.
Z moich obserwacji jako egzaminator jasno wynika, że uczniowie często tracą punkty nie ze względu na sam brak umiejętności napisania zaproszenia czy ogłoszenia, a na nieumiejętność sformułowania argumentów niezbędnych do realizacji egzaminacyjnego zadania.
Czytali dziadkowie, rodzice, czytają nasze dzieci w podręczniku do klasy piątej, my - nauczyciele po raz kolejny razem z nimi, szukając nowego pomysłu na ten tekst i związaną z nim lekcję.
Tym razem polecam animację Kamila Polaka do ballady „Świteź”, która może być dla uczniów ciekawym urozmaiceniem lekcji dotyczących twórczości Mickiewicza w szkole średniej.