Po belfersku…
Znamy wszyscy zamiłowanie Wisławy Szymborskiej do wszelkiego rodzaju gier, loteryjek i do organizowania ich na swoich spotkaniach towarzyskich. Jedną z nich była Zabawa w zielonego trupa, czyli zabawa w wymyślane przymiotników i przysłówków, by potem je umieścić w nieznanym uczestnikom zabawy opowiadaniu.
Spektakl Teatru Nowego „Zamknięte pokoje” autorstwa i w reżyserii Marii Bruni otwiera zdanie, które mogłoby być mottem całej opowieści: „Żadna wojna nie zaczyna się pierwszym alarmem. Żadna miłość nie kończy się oficjalnym rozwodem. Zawsze jest coś pomiędzy.” To właśnie owo „pomiędzy” staje się przestrzenią dramatu - przestrzenią, w której przeszłość i teraźniejszość nakładają się na siebie, a granice między uczuciem, traumą i pamięcią zacierają się.
Grywalizacja zwycięża na portalach metodycznych, w opracowaniach nowoczesnych metod nauczania. Oczywiście samą grywalizacją nie można zapełnić pracy na lekcji, ale jest pomocą w procesie motywacyjnym, monitoringu zachowania, realizacji niektórych tematów lekcji.
