Uczniowie miewają czasem
problem z zobrazowaniem przekazu literackiego. Zwłaszcza te tematy, których nie mogą doświadczyć i są im dalekie, sprawiają
trudność w odbiorze.
Temat Zagłady właśnie taki jest –
nieosiągalny i często niezrozumiały. Nie każdy z uczniów miał okazję zwiedzić Państwowe
Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, które niewątpliwie pozwala przenieść
się do przeszłych zrozumieć tragedię Holocaustu.
Od czasów II wojny światowej minęło
kilkadziesiąt lat i na ich przestrzeni
zmieniał się sposób mówienia o obozach zagłady. Lekcja języka polskiego
to lekcja pamięci, tradycji i sztuki współczesnej. Zajęcia na ten temat przeprowadziła – pod moim
kierunkiem – praktykantka, studentka poznańskiej polonistyki i historii – pani Zuzanna
Zygmunt.
Po kilku słowach wprowadzenia do
zagadnienia Zagłady, uczniowie
podzielili się na grupy. Każdy z zespołów otrzymał jeden z przygotowanych tekstów kultury, który należało
zinterpretować, biorąc pod uwagę obraz, jaki został przedstawiony w dziele oraz
własne odczucia i emocje. Uczniowie pracowali metodą mapy mentalnej, która ma
na celu wizualne przedstawienie wniosków i pozwala na swobodną interpretację i
refleksję.
Klasa, podzielona na cztery grupy,
pracowała z następującymi tekstami kultury:
·
Dym
Antóna Fortesa i Joanny Concejo (książka obrazkowa)
· Miłość
w cieniu zagłady Michała Gałka i Marcina Nowakowskiego
(komiks)
·
Oświęcim
Franciszka
Skocza (kompozycja figurek [fotografie])
·
Lego.
Obóz koncentracyjny Zbigniewa Libery (seria klocków
[fotografie])
Dzięki prezentacji swojej pracy,
uczniowie mieli okazję poznać teksty kultury, z którymi pracowały inne grupy,
utrwalali wiadomości dotyczące Zagłady, ćwicząc przy tym wypowiadanie się i
słuchanie innych. Po przedstawieniu efektów swojej pracy, każdy zespół
przyklejał stworzoną mapę myśli do plakatu przedstawiającego pociąg – symbol
transportu i żydowskiej gehenny .
Podsumowaniem lekcji
była prezentacja utworu muzycznego, obrazującego losy Europy podczas II wojny
światowej: Different Trains (Part I Europe - During the War) Steve’a Reicha. Kompozycja składa się dźwięków kwartetu smyczkowego, odgłosów
pociągu i głosu ludzi. Głośne i niepokojące brzmienia umożliwiły uczniom zobrazowanie rzeczywistości obozowej i wywołały szereg
emocji: od paniki, strachu i przerażenia po ból, złość i bezradność.
Uczniowie pracowali z
zainteresowaniem i chętnie oceniali poznane podczas zajęć teksty kultury. Interpretacjom
towarzyszyło przerażenie, niezrozumienie, a nawet oburzenie – klasa
jednogłośnie uznała klocki Libery za kontrowersyjne i niestosowne. Uczniowie
mieli prawo do swobodnej interpretacji i w pełni z tego prawa korzystali –
aprobując, chwaląc
i krytykując teksty.
i krytykując teksty.
Młodzież wzbogaciła swoją wiedzę
dotyczącą Zagłady, rozpatrując dramat jej ofiar z różnych perspektyw: dziecka,
młodych ludzi czy więźniów obozu koncentracyjnego.
Wizualizacja rzeczywistości obozowej pozwoliła
zrozumieć ten problem z najważniejszej perspektywy: człowieka współczesnego i
jego odczuć względem zagłady ludzkości dokonanej w czasie II wojny światowej.
Kasia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz