Chcąc pokazać uczniom, jak ważne jest aktywne
uczestnictwo w lekcji, przeprowadziłam pewien eksperyment.
Rozpoczęłam z czwartoklasistami omawianie
komiksu „Kajko i Kokosz. Szkoła latania” i na jednej z pierwszych lekcji
wypełnialiśmy kartę pracy dotyczącą Mirmiłowa. Wspólnie opisywaliśmy gród i
jego mieszkańców, zwracając uwagę na położenie, codzienne zajęcia czy
zagrożenia. Zadanie zostało jeszcze raz głośno odczytane, sprawdziłam kompletność
notatek. Po przerwie uczniowie dostali bardzo podobną kartę (tym razem wykonaną
własnoręcznie) i musieli ją uzupełnić samodzielnie, sprawdzając, ile zapamiętali
z poprzedniej lekcji. Kiedy stwierdzili, że są gotowi, innym kolorem długopisu
dopisywali brakujące informacje (korzystając z „wzorcowej” karty). Przekonali
się, ile zdołali zapamiętać i zastanawiali się, jakie czynniki przyczyniły się do
końcowego rezultatu.
Od klasy usłyszałam:
Mogłem lepiej się skupić!
Przyznaję – pisałem, nie myśląc o czym!
Myślami byłam już na przerwie!
Nie zjadłam śniadania i nie mogłam się
skupić!
Przez moją nieuwagę miałem więcej pracy!
Muszę bardziej uważać!
Powyższe wypowiedzi utwierdziły mnie w
przekonaniu, że warto było poświecić czas na to zadanie. Nie dość, że wiedza o
Mirmiłowie została utrwalona, to uczniowie wyszli z lekcji z przekonaniem, że
warto skupić się na lekcji.
Kasia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz